Yazar adı: admacademy

Neredesiniz? Evet, tam şu an neredesiniz? Sevdiklerinizle birlikte her zaman hayalini kurduğunuz şeyleri yaşıyor olabilirsiniz. Hala bir arayış içinde, ne yapacağınızı bilemez bir vaziyette hissediyor da olabilirsiniz. Gerçek şu ki, şu an yaşam yolculuğunun neresinde olduğunuzu, kim olduğunuz ve bu ana gelene kadar neler düşünmüş olduğunuz belirledi. Dağdaki köyden vadideki köye giden yolcunun hikayesini bilir […]

Biliyor musunuz, daha önce ne kadar çok konuştuğumu yaşam koçluğuna adım attığımda fark ettim. Meğer zihni susturarak söylenenlere odaklanmak, karşınızdakine kendinizi bütünüyle vererek dinlemek ne zormuş! Koçluk yolculuğunda öğrendiğim altın ders, “dinlemek” idi. Önceleri çok iyi bildiğimi (!) sandığım dinlemek. Duymak, sonrasında da fikir yürütmek zannediyordum ben dinlemeyi. Hani birisi size bir şeyler anlatırken neler

1856 senesinde Kraliçe Victoria döneminde yaşamış duvar işçileri daha iyi çalışma koşulları için mücadele ederek günde yalnızca 8 saat çalışma hakkını kazanmışlar. Buna göre işte geçen süre, uykuda geçen süre ve kişinin kendisine ayıracağı süre 8’er saate ayrılmış ve adaletli bir dağılım sağlanmış. “Eight Hour Day” (8 saatlik gün) olarak bilinen bu hakkın uygulamaya koyulmasından

Sevgililer günü geliyor. Kimileri ticari bir pazarlama aracı, kimileri ise romantik geçmesi şart bir gün olarak değerlendiriyorlar 14 Şubat’ı. Yine de gözlemlerime göre her geçen sene daha fazla kırmızı gül, özel organizasyon ve hediye alternatifleri uçuşuyor ortalarda. Demek ki sevgililer günü bilinci giderek yayılıyor toplumumuzda. Bir kuruma CV göndermeden önce o kurumun vizyonunu araştırmalı ve

Kâh ailemizle kendi önceliklerimizi, kâh özel yaşamımızla işimizi, kah da duygularımızla mantığımızı dengelemeye çalışarak, her gün bir uçtan bir uca çelik bir halatın üzerinde yürümekteyiz hepimiz. Nasıl ki evrendeki muazzam dengeyi bir çiçeğin büyümesinde, yağmurun yağmasında, mevsimlerin birbirini kovalamasında görebiliyorsak, aynı denge yaşamlarımızda da hüküm sürmekte. Tek bir farkla: Yaşamımızın dengesi çoğu kez bizim elimizde.

Her birimiz dünyaya farklı gözlerle bakıyoruz. Yaşamı önce gözlerimiz, sonra zihnimiz ve yüreğimizle görüyor, gördüklerimize çeşitli anlamlar yüklüyoruz. Bugüne dek dünya sahnesinde yaşadığımız yıllar, onlara yüklediğimiz anlamların ve bu anlamlarla oluşan deneyimlerin bir bütünü aslında. Öyleyse yaşamımız ona bakış açımızla şekilleniyor. Ne kadar basit, bir yandan da öz bir çıkarım değil mi? Nasıl bakıyorsak öyle

Hayattan küçük ya da büyük, bir beklentisi olmadan yaşayan var mıdır aramızda? Beklentilerimizi çoğu kez inançlarımız, önyargılarımız ve geçmiş yaşadıklarımız, yani deneyimlerimiz belirliyor. Hani “aklıma gelen başıma geldi!” deriz ya, beklenti de aşağı yukarı böyle bir şey işte. Daha başımıza gelmeden, daha önceki deneyimlerimiz ya da öğrendiklerimiz sonucu bir olma olasılığı düşünüyoruz ve gizliden gizliye

Sıfırdan sonsuza nasıl ulaşıldığını öğrenmek ister misiniz? İşte size çok çarpıcı üç yaşam öyküsü… 1848’de bir ilkokul öğretmeni, Almanya’nın Vöhl şehrinde Hessen bölgesinde bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Okula devam ettiği yıllarda ilgisini en çok çeken ders kimya idi. 17 yaşına geldiğinde, Batı Almanya’nın gelişmekte olan endüstri bölgesi sayılan Elberfeld’e gitti. Çıraklık eğitimini bir boya

Kendimizi geliştirmeyi hedeflediğimiz yaşam yolculuğunda, hem kişisel istek ve hedeflerimize doğru ilerleyip hem de “BİZ” olabilir miyiz? Bu meseleyi birkaç boyutta incelemeyi öneriyorum. BİZ olmak için sadece iki ya da daha fazla kişinin bir araya gelmesi yetmiyor. BİZ olmak bundan çok daha fazlasını, o kişilerin aynı değer ve inançlarla aynı yöne doğru bakmasını gerektiriyor. Okul

Değişim her zaman zordur. Konfor alanımızdan genellikle çıkmak istemeyiz. Rahatsız, mutsuz ya da huzursuz olduğumuz bir ortamda sıkışıp kalmışsak bile, kendimize, ruhumuza işkence etme pahasına konfor alanından çıkmaktan, aslında değişim riskinden kaçarız. İçimizde tuttuğumuz her şey: yaratıcı işler, yapmak istediğimiz meslekler, çılgın zihni sinir projeler, uçuk kaçık fikirler. İçimizde tuttuklarımıza odaklanırsak, değişimin de başlamasına yardımcı